Over Zazen

Letterlijk betekent “zazen” - 座禅 in kanji - “de zenhouding”.​

Net als veel andere Japanse boeddhistische woorden is “za” (座) afkomstig van het
Sanskriet ‘asana’ en betekent het dus, net als in yoga, ‘houding’.

"Zen"(禅) komt dan weer van het Sanskriet ‘Dhyana’.

De beoefening van dhyana in het oude India, nog vóór de tijd van Shakyamuni Boeddha
(vóór 2500 v.Chr.), bestond erin om in de schaduw van een boom te gaan zitten en zich
over te geven aan meditatie.

Zazen betekent dus zittend mediteren (tegenwoordig zitten we tegenover een muur en niet
meer onder een boom), en het is deze essentiële praktijk die we voortzetten in de
zengroep van Chaumont-Gistoux.

Meer in het bijzonder richt de sōtō-school, dankzij de instructies van vooraanstaande
meesters, haar aandacht op de stabiliteit en verticaliteit van onze houding. Dit draagt bij tot
een echte verankering, tot de ontwikkeling van onze vitaliteit en tot het kalmeren van onze
onrust, op weg naar een steeds meer geïntegreerde en verworven wijsheid.

Deze terugkeer naar onszelf stelt ons in staat om dichter bij onze emoties, onze
ervaringen en onze geschiedenis te komen en deze allemaal te overstijgen dankzij de
ademhaling.

Het zenuwstelsel komt dan in balans en onze disfunctionele reflexen en houdingen
kunnen worden opgelost: we handelen meer in harmonie, overeenstemming en
resonantie met onze omgeving.

Hier volgen enkele aanwijzingen:
- Je zit op het kussen, de knieën raken de grond.
- De rug is recht, het hoofd rust mooi recht op de schouders, de kin is lichtjes ingetrokken
en het puntje van de tong raakt het gehemelte.
- De ogen zijn half gesloten, de blik is gericht op een punt enkele centimeters voor je.

- De schouders zijn ontspannen en de duimen raken elkaar horizontaal (de handen
vormen een mudra).
Klik op de volgende link om de instructievideo van Konrad Kosan Maquestieau van
Shododojo Halle te bekijken.

 

Tot slot typeert de compassievolle benadering de zazenhouding in het bijzonder: we
mediteren voor onszelf en voor anderen.

Op deze manier kan de onderlinge verbondenheid op elk moment worden ervaren en
ontwikkelen we eigenschappen als luisteren, vrijgevigheid en welwillendheid ten opzichte
van elkaar.